بررسی ساعتهای هوشمند

امروزه شاید کمتری کسی را سراغ داشته باشید که از گوشی‌های هوشمند استفاده نکند. در واقع گوشی‌های هوشمند به خوبی توانسته‌اند خود را به یکی از رکن‌های اصلی زندگی تک‌تکمان تبدیل کنند. با معرفی سیستم‌عامل اندروید و iOS در سال‌های 2007 و 2008 این دستگاه‌ها به تدریج توانسته‌اند قابلیت‌های جدیدی به زندگی شخصی‌مان اضافه کنند و نیازهای قبلی‌مان را نیز به خوبی پوشش دهند. شاید این سوال که چرا باید گوشی هوشمند خریداری کنیم دیگر نیازی به یک جواب قاطع و مفسر نداشته باشد. اما سوال اینجاست: چرا باید اقدام به خرید ساعت هوشمند بکنیم؟ واقع این گجت‌های هوشمند تا چه حدی به دردمان می‌خورند؟ و اینکه آیا ارزش خرید دارند؟ برای پیدا کردن جواب این سوالات و برخی اطلاعات حول محور این دستگاه‌های تقریبا نوظهور، با راهنمای خرید ساعت هوشمند در تبلت فون همراه باشید.

مروری بر تاریخچه ساعت‌های هوشمند

برخی از صاحب نظران دنیای فناوری اطلاعات بر این عقیده‌اند که اولین ساعت‌های هوشمند همان ساعت‌های دیجیتالی بودند که علاوه بر نمایش ساعت و تاریخ، برخی قابلیت‌های دیگر مانند ماشین حساب، آلارم و برخی بازی‌های بسیار ساده را به ارمغان آوردند. اما شاید اولین محصولی که به جد می‌توان برچسب اولین ساعت هوشمند را به آن چسباند، اولین نسل از Smartwatch های سونی باشد که در سال 2012 و با امکانات و ظاهری بسیار شبیه به ساعت‌های هوشمند امروزی معرفی شد.

هسته سیستم عامل این ساعت (Micrium) همان اندروید بود، اما با اصلاحاتی که داشت، به خوبی توانست با چیپست‌های ضعیف این ساعت‌ها فرامین کاربران را اجرا کند. امکان جفت شدن با گوشی‌های سونی، دریافت و ایجاد تماس، مشاهده اعلان‌ها و … از قابلیت‌های این ساعت هوشمند محسوب می‌شد. اما این محصول شایسته به این دلیل که در آن سال‌ها هنوز این تکنولوژی نوپا بود و بسیاری دلیلی بر خرید چنین محصولاتی نداشتند، نتوانست به موفقیت چشمگیری دست یابد.

به نظر می‌رسید علاوه بر فراهم شدن سخت‌افزار، طراحی و امکانات مناسب برای این محصولات، نیاز به یک تبلیغات گسترده و ایجاد نیاز در بین کاربران دنیای فناوری اطلاعات بود. بدون شک بهترین اسمی که در کنار تبلیغات و فرهنگ‌سازی در سطح جهانی به ذهن هر فردی می‌رسد، گوگل است.

گوگل در سال 2014 و با معرفی Android Wear توانست به بهترین شکل ممکن راه را برای تولید کنندگان ساعت‌های هوشمند هموار کند. به محض معرفی این سیستم‌عامل، دو کمپانی مطرح فعال در تولید اسمارت‌فون‌ها – ال‌جی و موتورولا – وارد این بازی شدند.ساعت هوشمند LG G Watch اولین ساعت هوشمند با سیستم عامل اندروید ور و ساعت هوشمند Moto 360 اولین ساعت هوشمند صفحه گرد با سیستم عامل اندروید ور لقب گرفتند.

البته کمپانی سامسونگ قبل از معرفی سیستم‌عامل اندروید پوشیدنی نیز وارد این رقابت شده بود. ساعت هوشمند Galaxy Gear در سال 2013 با سیستم‌عامل تایزن به نوعی اولین ساعت هوشمند مجهز به دوربین مجزا لقب گرفت. سامسونگ بعد از به عرصه آمدن سیستم‌عامل گوگل، اقدام به معرفی محصولاتی از این دسته با هر دو سیستم‌عامل تایزن و اندروید ور کرد که در این میان باید اعتراف کنیم که تایزنی‌ها محصولات موفق‌تری بودند.

سال 2014 را می‌توان اوج شکوفایی ساعت‌های هوشمند نامید. علاوه بر رونمایی از اندروید ور و محصولات اشاره شده، کمپانی اپل نیز پس از شایعات زیاد نشان داد که در حال آماده کردن نماینده خود در میدان رقابت ساعت‌های هوشمند است. ساعت هوشمند اپل واچ در دو نسخه 38mm و 42mm در سپتامبر 2014 رونمایی و در اوایل 2015 وارد بازارهای جهانی شد. Watch OS نام سیستم‌عامل جدید اپل بود که برای کاربران این کمپانی رابط کاربری آشنایی داشت.

پس از ورود اپل به این صنعت، رقابت در تولید ساعت‌های هوشمند با امکانات و قابلیت‌های جدید و همچنین ظاهری بهتر شدیدتر از پیش شد و کمپانی‌های مطرحی همچون موتورولا، سامسونگ، سونی، هواوی، ایسوس و … محصولاتی جدیدتر با مشخصات و قابلیت‌های جدیدی معرفی کردند. در واقع در سال 2015 استانداردهای ساعت‌های هوشمند پایه‌ریزی شد و تقریبا شاهد محصولاتی بودیم که شاکله اصلی آنها تقریبا یکسان بود و در جزییات با یکدیگر تفاوت داشتند.

باید و نبایدهای خرید ساعت هوشمند

برای خرید هر دستگاهی باید و نبایدهایی در ذهن هر کاربر ایجاد می‌شود که قبل از خرید ابتدا باید پاسخی مناسب برای آنها پیدا کرد. برای مثال در پاسخ این سوال که چرا گوشی موبایل ساده‌ای نخریم و به گوشی‌های هوشمند فکر کنیم، می‌توان پاسخ‌های قاطع و زیادی داد که از جمله می‌توان به ایجاد ارتباطات مبتنی بر دیتا، بازی‌های سرگرم‌کننده، شبکه‌های اجتماعی مختلف، اپلیکیشن‌های کاربردی که در بسیاری از تجارت‌ها مفید هستند و … اشاره کرد. اما سوال اینجاست که چرا باید ساعت‌های هوشمند بخریم؟ واقعا این دستگاه‌های چه قابلیت‌های جدیدی در اختیارمان قرار می‌دهند و انجام کدام یک از فعالیت‌ها را تسریع و راحت‌تر می‌کنند؟

بهتر است باید و نبایدهای خرید را به تفکیک بیان کنیم:

بایدهای خرید ساعت هوشمند:

• مشاهده زمان و تاریخ (که در ساعت‌های معمولی نیز در دسترس هستند)
• دریافت و برقراری تماس (که با ساده‌ترین گوشی‌ها نیز ممکن هستند)
• امکانات سلامتی (که در برخی از گوشی‌های بالارده و دستبندهای سلامتی نیز موجود هستند)
• پخش و مدیریت آهنگ‌ها (که با یک موزیک پلیر 50 هزار تومانی نیز این نیاز برطرف می‌شود)
• امکان عکاسی مستقل یا به کمک دوربین گوشی (که با دوربین خود گوشی نیز ممکن است)
• سیستم‌های پرداخت (که گوشی‌های مجهز به NFC نیز قادر به انجام آن هستند)
• مسیر یابی و Navigation (در هر دستگاهی که مجهز به GPS باشد این امکان وجود دارد)
• مشاهده نوتیفیکیشن‌ها و اعلان‌های گوشی میزبان (که در خود گوشی نیز می‌توان مشاهده کرد)
• بازی‌های مخصوص طراحی شده برای این سیستم‌عامل‌ها (که در گوشی‌ها بهتر از آنها را نیز می‌توان نام برد)

نباید های خرید ساعت هوشمند:

• اضافه نشدن قابلیت جدید به کاربری که از گوشی هوشمند بالارده استفاده می‌کند
• قیمت نسبتا بالای آنها
• ابعاد و وزن نسبتا زیاد در مقایسه با ساعت‌های معمولی و کلاسیک

همانطور که در بایدهای خرید اسمارت‌واچ ها مشاهده کردید، با تهیه این گجت‌ها تقریبا امکانات و قابلیت‌های جدیدی به زندگی روزمره‌تان اضافه نخواهد شد. تمامی این قابلیت‌ها از طریق دستگاه‌های دیگر که شاید در اختیارتان باشد پشتیبانی می‌شوند. خب شاید به این موضوع فکر کنید که پس چرا باید چنین هزینه‌ای بابت دستگاهی که هیچ چیز اضافی در اختیارم قرار نخواهد داد بپردازم؟ بهترین جوابی که به همه این سوالات می‌توان داد، در بحث یکپارچه‌سازی (Integration) نهفته است. بله می‌توانید با داشتن یک MP3 پلیر، دستبند سلامتی، ساعت مچی و یک گوشی هوشمند بالارده، تمامی امکانات گفته شده را در دسترس داشته باشد. اما مطمئنا در اختیار داشتن این امکانات تنها در یک دستگاه ریز جثه‌تر تجربه‌ای لذت بخش‌تر و متفاوت‌تری خواهد بود.

در اولویت پایین‌تر از بحث یکپارچه‌سازی، مساله سرعت در میان است. مطمئنا چک کردن نوتیفیکیشن‌ها در ساعت هوشمند بسیار سریع‌تر از گوشی خواهد بود. دیگر لازم نخواهد بود با پیش آمدن هر مساله‌ای گوشی‌تان را از جیب‌تان در آورید. یا مثلا با داشتن یک هندزفری (البته اگر ساعت هوشمندتان میکروفون و اسپیکر نداشته باشد) در دریافت و ایجاد تماس، نیازی به خود گوشی نخواهید داست.

علاوه بر دو مساله ذکر شده، دلیل سومی نیز بر خرید ساعت هوشمند وجود دارد. متاسفانه ماهیت ساعت بودن این دستگاه در اولویت آخر قرار دارد و شاید بسیاری از افراد فراموش کرده‌اند که اولین کلمه‌ای که در پیشوند این دستگاه‌ها می‌آید، “ساعت” است. وقتی که در خرید ساعت‌های معمولی دوست دارید هزینه‌های بین 200 هزار الی 1 میلیونی داشته باشید، چه دلیلی دارد که به جای ساعت معمولی، ساعت هوشمند تهیه نکنید!؟

به لطف رقابت بوجود آمده بین کمپانی‌های پیشکسوت تولید کننده ساعت‌های مچی و ساعت‌های هوشمند، طراحی دستگاه‌های مورد بحث‌مان پیشرفت‌های چشمگیری داشته‌اند. برای مثال می‌توان به طراحی ساعت‌هایی همچون Gear S2 در دو نسخه اسپورت و کلاسیک، Moto 360 نسل دوم، هواوی واچ و نسل دوم ساعت‌های هوشمند ایسوس زن‌واچ اشاره کرد که ظاهر آنها دست کمی از ساعت‌های مچی کلاسیک و اسپورت هم‌قیمت ندارد.

امکانات و قابلیت های ساعت های هوشمند مختلف

همانطور که اشاره کردیم، از سال 2015 استانداردهایی برای ساعت‌های هوشمند شکل گرفت که تقریبا اکثر ساعت‌های هوشمند تولید شده از این استانداردها تبعیت می‌کردند. برای مثال می‌توان به بهره‌گیری از سنسور ضربان قلب، فرم صفحه مربعی یا گرد، جفت شدن اکثر ساعت‌ها با اکثر سیستم‌عامل‌های گوشی‌ها، بهره‌گیری از میکروفون و … اشاره کرد. اما در این میان برخی از ساعت‌ها علاوه بر استانداردهای اشاره شده، با خلاقیت‌هایی در طراحی و امکانات همراه بوده‌اند. برای مثال، ساعت‌های اپل واچ با صفحه نمایش‌های تاچ فورس، ساعت‌های سامسونگ گیر S2 با چرخونه گردون و مثال‌هایی از این قبیل عرضه شدند. به همین منظور قصد داریم برخی از امکانات اصلی اسمارت واچ‌ها را تشریح کنیم تا شناخت بهتری از این دستگاه‌ها داشته باشیم.

اصلی‌ترین رکن در ساعت‌های هوشمند که نقش اساسی در قابلیت‌های این دستگاه‌ها دارد، بخش سنسورهای آنها می‌باشد. در لیست زیر می‌توانید تمامی سنسورها (با توضیح مختصر) که می‌توانند در این دستگاه‌ها بکار گرفته شوند را مشاهده کنید.

• سنسور شتاب‌سنج – Accelerometer: برای تعیین موقعیت دستگاه در فضای سه بعدی
• ژیرسوکوپ – Gyro: درک تغییر زاویه دستگاه – چرخش صفحه نمایش
• مجاورت – Proximity: تشخیص نزدیک شدن اجسام به موقعیت حسگر – خاموش شدن صفحه هنگامه مکالمه
• قطب نما – Compass: جهت یابی قطب‌ها – مرتب سازی خودکار نقشه‌ها به سمت شمال
• ضربان قلب – Heart Rate: شمارش ضربان قلب
• فشار سنج – Barometer: محاسبه ارتفاع دستگاه از سطح دریا به کمک محاسبه فشار هوا – کمک به سیستم GPS و محاسبه هرچه دقیق‌تر میزان کالری مصرف شده
• UV Light: محاسبه میزان اشعه فرا بنفش خورشید

اکثر ساعت‌های هوشمند تنها از چند حسگر که بیشتر به کار چنین دستگاه‌هایی می‌خورد کمک گرفته‌اند. سنسورهایی همچون شتاب‌سنج، شمارنده ضربان قلب، قطب‌نما و ژیروسکوپ جزو سنسورهایی هستند که در بیشتر اسمارت‌واچ‌ها پیدا می‌شوند.

دومین بخش مهم در مورد ساعت‌های هوشمند، سیستم‌عامل آنها و به دنبال آن برند ساعت می‌باشد. امروزه سه سیستم‌عامل تایزن، اندروید ور و واچ OS سه سیستم‌عامل پر کاربرد در دنیای ساعت‌های هوشمند هستند. دو سیستم‌عامل تایزن و WatchOS به ترتیب سیستم‌عامل‌های اختصاصی سامسونگ و اپل بوده و سایر ساعت‌های هوشمند اغلب از سیستم‌عامل گوگل استفاده می‌کنند. مقایسه این سه سیستم‌عامل شاید کار چندان منطقی نباشد. زیرا امکانات و سرعت بار گذاری هر سه سیستم‌عامل تقریبا یکی بوده و تنها این سخت‌افزار آنها می‌باشد که می‌تواند به عنوان برگ برنده هر ساعت هوشمند ایفای نقش کند. اما بهتر است به چند نکته در مورد این سیستم‌عامل‌ها اشاره کنیم.

قابلیت جفت شدن و همگام سازی تایزن، اندروید ور و Watch OS

در مورد Watch OS که موضوع کاملا مشخص است. واچ اواس که تنها در ساعت‌های اپل بکار گرفته می‌شود، از دایره محصولات اپل خارج نشده و فقط گوشی‌های آیفونی که نسخه iOS شان 8.2 و بالاتر باشد می‌توانند میزبان این ساعت‌ها باشند. سیستم عامل تایزن نیز که در چندین ساعت هوشمند سامسونگ استفاده شده، تنها با گوشی‌های محدودی می‌تواند جفت شود. به ادعای سامسونگ تمامی گوشی‌های اندرویدی که نسخه سیستم‌عامل‌شان 4.3 به بالا و ظرفیت حافظه رم‌شان حداقل 1.5 گیگابایت باشد، می‌توانند با ساعت‌های هوشمند تایزنی جفت شوند، اما واقعیت چنین نیست. تجربه نشان داده که ممکن است گوشی هوشمندتان هر دو شرط سامسونگ را داشته باشد، اما با ساعت‌های سامسونگ جفت نشود! در ویژگی مورد بحث‌مان، کفه ترازو کاملا به طرف Android Wear سنگینی می‌کند. ساعت‌های هوشمند مبتنی بر اندروید ور، علاوه بر اینکه با تمامی گوشی‌های اندرویدی که نسخه‌شان 4.3 و بالاتر باشد، می‌توانند جفت شوند، حتی به محصولات اپل نیز می‌توانند متصل شوند، اما متاسفانه باید قید اپلیکیشن‌های توسعه داده شده برای ساعت‌تان (اپلیکیشن‌های شخص ثالث) را بزنید.

اپلیکیشن‌ها و رابط کاربری تایزن، اندروید و Watch OS

با وجود اینکه از نقطه نظر نرم‌افزاری این سه سیستم‌عامل تفاوت‌های چندانی با یکدیگر ندارند، اما طبیعتا رابط‌های کاربری‌شان متفاوت است. در مورد اندروید ور باید بگوییم که همه چیز به ساده‌ترین شکل طراحی شده و گوگل تمام سعی خود را کرده که با صرف کمترین وقت، بتوانید عملیات مورد نظرتان را روی ساعت اجرا کنید. طبیعی است که این سیستم‌عامل بیشتر از رقیبان خود، اپلیکیشن‌های توسعه داده شده داشته باشد. می‌توانید اکثر اپلیکیشن‌های طراحی شده برای اعلان‌ها، برنامه‌ریزی‌ها، واچ‌فیس‌ها و برخی گیم‌های ساده را در این این سیستم‌عامل پیدا کنید. در مورد تایزن باید اعتراف کنیم که رابط کاربری آن کمی سردرگم کننده است. شاید بکار گیری از طراحی مینیمال و منوهای ساده‌تر می‌توانست به زیبایی این سیستم‌عامل بیفزاید. البته طراحی ساعت هوشمند Gear S2 جور رابط کاربری پیچیده تایزن را کشیده و به کمک گردونه چرخون و دو دکمه کناری می‌توان راحت‌تر در منوهای این ساعت گشت و گذار کرده و یا از دست این صفحه‌ها خلاص شد. تعداد اپلیکیشن‌های طراحی شده برای تایزن، بسیار کمتر از اندروید ور و واچ OS است. اما سامسونگ تمامی تلاش خود را کرده که تمامی اپلیکیشن‌های پر کاربرد را به اپ استورش اضافه کند. رابط کاربری Watch OS برای کاربران این کمپانی بسیار آشناست. در واقع هسته این سیستم‌عامل برگرفته شده از iOS بوده و دلیل شباهت این دو سیستم‌عامل همین مساله است. رابط کاربری همانند iOS ساده اما کاربردی است. به کمک تکنولوژی Touch-Force نیز می‌توانید برخی از عملیات را تنها با اعمال فشار بیشتر روی صفحه در دسترس داشته باشید. تعداد اپلیکیشن‌های طراحی شده برای Watch-OS از مرز ده هزار نیز گذشته و تقریبا تمامی اپلیکیشن‌های طراحی شده برای ساعت‌های هوشمند برای این سیستم‌عامل نیز در دسترس است.

با همه این وجود مطمئنا باشید که به ندرت پیش خواهد آمد که به دنبال اپلیکیشن خاصی باشید و نتوانید در یکی از این سیستم‌عامل‌ها آن را پیدا کنید. از نظر کارایی و زیبایی اشاره کردیم که تفاوت چندانی بین این سه سیستم‌عامل نوپا وجود ندارد و چنانکه هر یک از این سیستم‌عامل‌ها دارای باگ خاصی باشند، با توجه به اینکه کمپانی‌های مطرحی همچون گوگل، سامسونگ و اپل پشت آنها هستند، در بروز رسانی‌های بعدی آنها را برطرف خواهند کرد. پس پیشنهاد می‌کنیم که سیستم‌عامل را در پایین‌ترین اولویتِ فاکتورهای خرید ساعت هوشمند قرار دهید.

چنانکه به خرید ساعت هوشمند علاقه‌مند شده‌اید و با خواندن مطالب بالا همچنان در انتخاب گزینه خرید شک و تردید دارید، باید اشاره کنیم که گوشی هوشمند مورد استفاده‌تان می‌تواند دامنه انتخاب‌تان را محدودتر و کارتان را راحت‌تر کند. برای مثال اگر از کاربران محصولات اپل هستید، بدون شک ساعت‌های اپل واچ بهترین اما نه تنهاترین گزینه خریدتان خواهد بود. اگر برند گوشی هوشمندتان سامسونگ بوده و نسخه سیستم‌عاملش 4.3 به بالا باشد، با توجه به اینکه ساعت‌های هوشمند سامسونگ در اکثر رنج‌های قیمتی یافت می‌شوند، می‌توانند گزینه خوبی باشند. چنانکه از گوشی هوشمند رده پایینِ غیر سامسونگی استفاده می‌کنید، تنها گزینه در دسترس‌تان، ساعت‌های هوشمند مبتنی بر اندروید ور خواهد بود. و در آخر اینکه در صورتی که در مورد هر یک از گزینه‌های خرید اسمارت‌واچ شک و تردیدی داشتید، یا نیاز به کسب اطلاعات بیشتری در موردشان دارید، می‌توانید با بخش فنی فروشگاه اینترنتی تبلت فون تماس گرفته و از مشاوره کارشناسان مجربمان بهره ببرید.